نقد و بررسی The Outer Worlds 2: تکامل باکیفیت برای نقش‌آفرینی فضایی خیره‌کننده

بالاخره The Outer Worlds 2 منتشر شد و استودیوی سازنده، Obsidian Entertainment، مسئولیت بزرگی بر عهده دارد اگر بخواهد سری تازه‌ وارد نقش‌آفرینی خود را به همان ارتفاعات بازی‌های پرافتخار گذشته‌اش در دو دهه اخیر برساند.

برای اینکه بیشترین شانس موفقیت را داشته باشند، آن‌ها در چندین زمینه ریسک کرده‌اند و بیشتر به عناصر نقش‌ آفرینی پرداخته‌اند، در حالی که همزمان تمام تلاش خود را کرده‌اند تا گیم‌پلی، مبارزات و دیالوگ‌ها در سطح مطلوبی قرار داشته باشند.

من The Outer Worlds را در روز انتشارش در سال ۲۰۱۹ تجربه کردم و از بازی لذت بردم، اما هرگز نتوانست قلب عاشق نقش‌آفرینی من را به همان شکلی که Obsidian Entertainment در چندین مورد گذشته موفق شده بود، به وجد آورد.

عرضه نسخه اول The Outer Worlds در مجموع تجربه‌ای مثبت بود، اما این بازی نقاط ضعف قابل توجهی هم داشت که اگر قرار بود دنباله‌ای واقعاً موفق شود، باید برطرف می‌شدند. چه مربوط به تیراندازی دست‌وپاگیر باشد و چه این حس که داستان بیشتر دور و بر شما جریان داشت تا اینکه شخصیت شما واقعاً در آن نقش داشته باشد، متأسفانه دلایل قابل توجهی وجود داشت که باعث می‌شد بازیکن تمایل نداشته باشد بارها بازی را تجربه کند.

خب، حالا دنباله آن اینجاست و قدم‌های بزرگی در راستای همین هدف برداشته است، به طوری که جدی‌ترین انتقادات را با پیشرفت‌های چشمگیری جبران کرده که هم برای بازیکنان قدیمی و هم برای طرفداران جدید بالقوه قابل توجه خواهد بود.

به زودی جزئیات را بررسی می‌کنیم، اما بدون شک بازی نسبت به نسخه پیشین خود منسجم‌تر است و تفاوت‌های ملموسی در تجربه بازی کردن دارد. این تغییرات همگی به‌طرز قابل توجهی سنجیده و هدفمند هستند، با گام‌های ظریف برای تکامل نسخه اصلی در جاهای مورد نیاز و حتی انقلاب‌هایی در روش کار در بخش‌هایی که بیشترین توجه را می‌طلبیدند.

داستان هنوز در مرکز توجه قرار دارد

خبر خوشایندی برای کسانی که موفق به تجربه نسخه اول نشدند: این نسخه جدید دنباله مستقیم نسخه قبلی نیست. در عوض، سازنده تصمیم گرفته است از رویکرد مستقل استفاده کند، و می‌توان با اطمینان گفت که این بهترین تصمیمی بوده که می‌توانست اتخاذ کند.

این رویکرد باعث می‌شود ورود برای کسانی که نسخه اصلی را کم تجربه کرده‌اند یا اصلاً آن را بازی نکرده‌اند، آسان‌تر شود. اگر قبلاً هیچ تجربه‌ای از دنیایی که Obsidian ساخته نداشتید، با ورود مستقیم به این نسخه هیچ مشکلی نخواهید داشت.

بدون ورود به جزئیات داستانی حساس، داستان اساساً شخصیت ما را دنبال می‌کند؛ یک فرمانده در «مدیریت زمین» (Earth Directorate)، سازمانی که مسئول هماهنگی سیاره خانه و مستعمرات متعدد آن است.

پس از آنکه ما برای بررسی شکاف‌های فضازمان فرستاده می‌شویم، همه چیز به‌طور (بسیار) اشتباه پیش می‌رود و خود را در جستجوی پاسخ در مواجهه با اقدامات خرابکارانه افراد و سازمان‌ها می‌یابیم.

این مقدمه‌ای جذاب است برای داستانی که به‌سرعت به یک روایت غنی و درگیرکننده تبدیل می‌شود و با جمعی از شخصیت‌های به یادماندنی همراه است. تعامل با NPCها به‌طرز بسیار طبیعی و روان انجام می‌شود و شما می‌توانید داستان را به شکلی پیش ببرید که هم طبیعی و هم پاداش‌دهنده باشد.

هر لحظه داستانی کاملاً موفق نیست، اما برای یک بازی بزرگ، به‌خوبی توانسته بازیکن را درگیر و علاقه‌مند نگه دارد.

با این حال، مواردی پیش می‌آید که ذهنم به موضوعات دیگر سرک می‌کشد. اگرچه این اتفاق تنها گهگاه رخ می‌دهد، بخش‌هایی از داستان اصلی ممکن است کمی تکراری به نظر برسند و برخی شخصیت‌هایی که با آن‌ها برخورد می‌کنید ممکن است کمی خشک باشند، اما این همان‌طور است که انسان‌ها در دنیای واقعی عمل می‌کنند، بنابراین سخت است که به خاطر این بخش‌ها ایرادی به غوطه‌وری داستان وارد کنیم، حتی اگر این لحظات کوتاه به نفع بازی تمام نشوند.

پس از یک وقفه کوتاه پس از شروع اولیه، بازی به ندرت به عقب نگاه می‌کند و راه‌های زیادی برای روایت داستان‌های مختلفی که می‌خواهد تعریف کند وجود دارد. احتمالاً در روایت‌های جانبی همان‌قدر لذت خواهید برد که در داستان اصلی، اما تنوع واقعی است که در اینجا واقعاً تحسین‌برانگیز است.

همین حالا اکانت قانونی The Outer Worlds 2 برای PS5 را بخرید و به دنیای علمی ، تخیلی جذاب بازی وارد شوید!

مبارزات به‌شدت بهبود یافته‌اند

اگر از هر کسی که نسخه اصلی را بازی کرده بپرسید، رایج‌ترین شکایت معمولاً به تیراندازی و مبارزات کلی مربوط می‌شود. خوشبختانه، این همان بخشی است که نسخه دوم بیش از هر بخش دیگری پیشرفت کرده است. شما فوراً این بهبود را متوجه خواهید شد.

اولین سلاحی که دریافت می‌کنید، همان‌طور که در بسیاری از نقش‌آفرینی‌ها معمول است، یک تپانچه کوچک است. اگرچه قدرت کشتار آن به‌طور قابل توجهی کم است، اما استفاده از آن احساس شگفت‌انگیزی دارد؛ یک سلاح دقیق و قابل اعتماد که لحن سلاح‌های بسیار بهتر بعدی را تعیین می‌کند.

دشمنان نیز در مبارزه بسیار جذاب هستند، رفتارشان منطقی است و بسته به هدف دقیق‌شان به‌خوبی تنوع دارند. مناطق اصابت (hit box) واقعاً عالی طراحی شده‌اند و خواهید دید که می‌توانید حتی نازک‌ترین قسمت یک دشمن که بالای کاوری که استفاده می‌کند بیرون زده را هدف بگیرید.

تنها نکته منفی در میان این تحسین‌ها، برخی تعاملات گلیچ‌ دار بین NPCها و محیط در شرایط نبرد با شدت بالا است. برخوردها گاهی باعث گیر کردن آن‌ها می‌شود و اگرچه این مشکل به‌قدری نادر است که به تجربه کلی بازی لطمه‌ای نمی‌زند، اما ارزش دارد که بدانید ممکن است هنگام بازی با چیزی مشابه مواجه شوید.

جهان بازی و طراحی محیط

سازنده در سبک طراحی که در نسخه اول به کار برده بود، جدیت بیشتری نشان داده و این باعث شده یکی از زیباترین بازی‌هایی که احتمالاً امسال خواهید دید از نظر بصری خلق شود. اگرچه برخی محیط‌های داخلی کمی تکراری به نظر می‌رسند، اما رویکرد کلی بسیار زیباست.

آرکادیا (Arcadia)، که این بار مکان اصلی بازی است، از نظر بصری خیره‌کننده و بسیار متراکم است. تأکید بر بخش متراکم اهمیت زیادی دارد، زیرا این دنیا احساس پر و زنده بودن می‌دهد و نشانه‌های کوچکی از زندگی همه افراد در سرتاسر محیط دیده می‌شود. همه این‌ها باعث می‌شود راحت‌تر در سرنوشت این مکان سرمایه‌گذاری عاطفی کنید، و این یک مزیت بزرگ برای داستان کلی و توانایی آن در جذب بازیکن است.

زمانش رسیده که به فضا سفر کنیم

اگر دنبال یک بازی نقش‌آفرینی جدید هستید که وقتتان را پر کند و شب‌هایتان را سرگرم کند، The Outer Worlds 2 تمام پتانسیل لازم برای این کار را دارد. این بازی تغییر عمده‌ای نسبت به نسخه اول ندارد، بنابراین اگر نسخه اول را به هر دلیلی دوست نداشتید، احتمالاً از این نسخه هم چندان لذت نخواهید برد. با این حال، تقریباً همه‌ی مناطق بازی به‌طور قابل توجهی بهبود یافته‌اند و تجربه‌ای آسان و توصیه‌شدنی است برای کسانی که بازی‌های نقش‌آفرینی را دوست دارند ولی تا به حال با The Outer Worlds آشنایی نداشته‌اند.

واضح است که تیم توسعه‌دهنده تمرکز زیادی روی بهبود گیم‌پلی تیراندازی و مبارزات داشته و همین موضوع باعث شده بازی بسیار قابل بازی باشد. خودم دیدم که وارد بازی می‌شوم و بعد از چند ساعت متوجه می‌شوم پیشرفت چندان مفیدی نکرده‌ام و بیشتر فقط در حال دویدن، تیراندازی و کاوش کردن بوده‌ام.

هر گوشه‌ای از جهان بازی ویژگی‌های کوچک یا مکان‌های طراحی‌شده خوبی دارد که به بافت کلی بازی می‌افزایند و گشت‌وگذار بی‌هدف در آن را لذت‌بخش می‌کنند. اگر بخواهید داستان را سریع پیش ببرید، دستاوردهای خود را به‌دست آورید و بازی را تمام کنید، می‌توانید این کار را انجام دهید، اما لذت واقعی در برداشتن فشار و دیدن جایی است که بازی شما را هدایت می‌کند.

چند نکته جزئی وجود دارد که شاید مانع شود بازی به یک تجربه واقعاً تعیین‌کننده در ژانر خود تبدیل شود. در برخی مواقع میزان خطر به اندازه کافی حس نمی‌شود و می‌توانست فشار بیشتری بر بازیکن در موقعیت‌های خاص وارد شود، اما در کل این یک تجربه بسیار صیقل‌یافته است که باید برای کسانی که به علمی–تخیلی کلاسیک و هنر نو علاقه دارند، لذت‌بخش باشد.

جمع‌بندی نهایی

این بازی غرق‌کننده و لذت‌بخش است و پر از لحظات کوچک و جذابی است که می‌تواند با طیف وسیعی از بازیکنان ارتباط برقرار کند. هر کاری که Obsidian در آینده انجام دهد، باید این انتشار را به‌عنوان تجربه‌ای در نظر بگیرد که در آن تقریباً تمام تصمیمات مهم درست گرفته شده‌اند.

نقاط قوت:

مبارزات به‌طور چشمگیری بهبود یافته

روایت داستانی معنی‌دارتر شده

عمق در همه بخش‌ها افزایش یافته

نقاط ضعف:

گاهی اوقات تمرکز روایت داستان کمی پراکنده می‌شود

برای طرفداران:
Starfield، Borderlands 4، داستان‌سرایی علمی–تخیلی

امتیاز نهایی: ۸/۱۰ – عالی

اکانت قانونی The Outer Worlds 2 برای PS5 اکنون آماده خرید و تجربه است و بهترین گزینه برای کسانی است که می‌خواهند وارد دنیای غنی و پرجزئیات این بازی نقش‌آفرینی شوند.